Eyyüp Aras

 ÖZGEÇMİŞ

            Eyyüp ARAS; 1969 Ergani (Bagür) doğumlu olup, ilk öğrenimini Ergani Atatürk İlköğretim Okulunda tamamlayıp Diyarbakır’a geçmiş. 1979-1980 döneminde orta öğrenimini Diyarbakır İmam Hatip Lisesinde okurken maddi imkansızlıklar ve ailevi nedenlerden eğitimini yarıda keserek tekrar Ergani ilçesine dönerek Ergani Ortaokulunda eğitimine devam etmiş ve buradan mezun olduktan sonra Ergani Endüstri Meslek Lisesi sınavına katılmış ve sınavda başarılı olmuştur. 3 yıllık lise eğitimini burada tamamlamıştır. Lise dönemi ile sonraki yıllarda folklorla ilgilenmiş ve bir süre folklor eğitmenliği de yaptıktan sonra askerlik nedeniyle ara vermiş ve folklora olan ilgi azalınca da bu mesleği bırakmıştır. Şu an Diyarbakır’da bir kamu sektöründe çalışmakta evli, 4 çocuk babasıdır.

Eyyüp ARAS’tan Bir Demet Şiir

GÜLÜN ÇİLESİ

Gül bahçesinde bir gül gördüm
Masum ve hüzünlüydü
Yalnızdı, mutsuzdu
Koklamak, koparmak istedim
Bırak dalımda kalayım dedi

Belli ki acı ve dert görmüş
Sevgide; ihaneti,
Aşkta; vefasızlığı görmüş
Teselli vereyim dedim
İstemez, çok aldım dedi

Bir başka hüzün onun ki
Vurulmuş terkedilmiş hepten
Çaresizlik tüketmiş ta derinden
Alıp ta gideyim burdan dedim
Bırak beni kendi halime dedi

Allah’ım nedir bu zulüm dedim
Hep çile hep dert hep elem
Körpe bedende bunca cürüm
Bu can nasıl dayanır dedim
Cenabı Hakkın imtihanıdır dedi

Amenna; o halde hasretle an Yaradanı
Kerimdir o; verir hem ecir hem de sevabı
Bırak hüznü kederi, terkeyle figanı
Şükret, sebat eyle, kazan imanı
Rahmana fedadır dedi, canı cananı



SEVDA ÇİÇEĞİ

Dayanmaz  yüreğim sensizliğe
Her geçen gün bir azap bana
Yanan gönül bahçeme
Bir yudum su döksene

Seni sevmeyi çok görme bana
Hasretindeyim inan bana
Bir haber ver Allah aşkına
Düşürme bizi yalnızlık ağına

Unutma ki bu sevda seni de yakar
Gülen yüzlere nefreti çakar
İçten içe bitirir heder eder
Hem seni hem de beni

Aşk acısı derler buna güzelim
Aldanmayasın kimsenin riyasına
Hele de şu dünyanın hülyasına
Dalmayasın sakın bir tanem

Ne olursun düşün bir kere
Baharda yeşeren fidan misali
Dallanıp budaklanacak bu sevgi seli
Koparma, kök salacak aşkın temeline

Neler neler çektik bu sevda için
Bazen sevindik gün oldu ağladık
Ayrılığa hançer saplandı dayandık
Birlikte katlandık ama yıkılmadık

Sanma ki senden vazgeçeceğim
Bin ömür de olsa bekleyeceğim
Her daim senle var seninle öleceğim
Güzel gözlü tatlı sevda çiçeğim